Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 9.9.26-27

Texto

kṣudhārto jagṛhe vipraṁ
tat-patny āhākṛtārthavat
na bhavān rākṣasaḥ sākṣād
ikṣvākūṇāṁ mahā-rathaḥ
madayantyāḥ patir vīra
nādharmaṁ kartum arhasi
dehi me ’patya-kāmāyā
akṛtārthaṁ patiṁ dvijam

Palabra por palabra

kṣudhā-ārtaḥ — pasando hambre; jagṛhe — apresó; vipram — al brāhmaṇa; tat-patnī — su esposa; āha — dijo; akṛta-artha-vat — insatisfecho, pobre y hambriento; na — no; bhavān — tú; rākṣasaḥ — un caníbal; sākṣāt — directamente o de hecho; ikṣvākūṇām — entre los descendientes de Mahārāja Ikṣvāku; mahā-rathaḥ — un gran luchador; madayantyāḥ — de Madayantī; patiḥ — el esposo; vīra — ¡oh, héroe!; na — no; adharmam — acto irreligioso; kartum — hacer; arhasi — mereces; dehi — por favor, libera; me — mío; apatya-kāmāyāḥ — que deseo tener un hijo; akṛta-artham — cuyo deseo no se ha cumplido; patim — esposo; dvijam — que es un brāhmaṇa.

Traducción

Muy hambriento, y bajo la influencia de sus tendencias rākṣasas, el rey Saudāsa apresó al brāhmaṇa. La pobre mujer, la esposa del brāhmaṇa, dijo entonces al rey: ¡Oh, héroe!, tú no eres un caníbal de verdad; eres uno de los descendientes de Mahārāja Ikṣvāku. Eres un gran luchador, el esposo de Madayantī. No debes cometer este acto irreligioso. Yo deseo tener un hijo. Por favor, devuélveme a mi esposo, que todavía no me ha fecundado.