Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 9.7.13

Texto

paśor nipatitā dantā
yajasvety āha so ’bravīt
yadā paśoḥ punar dantā
jāyante ’tha paśuḥ śuciḥ

Palabra por palabra

paśoḥ — del animal; nipatitāḥ — han caído; dantāḥ — los dientes; yajasva — ahora sacrifica; iti — así; āha — dijo (Varuṇa); saḥ — él, Hariścandra; abravīt — contestó; yadā — cuando; paśoḥ — del animal; punaḥ — de nuevo; dantāḥ — los dientes; jāyante — salen; atha — entonces; paśuḥ — el animal; śuciḥ — está purificado para el sacrificio.

Traducción

Cuando al niño se le cayeron los dientes, Varuṇa regresó y dijo a Hariścandra: «Los dientes del animal ya se han caído, y tú puedes celebrar el sacrificio». Pero Hariścandra contestó: «Cuando le hayan salido los nuevos dientes, el animal será lo bastante puro como para sacrificarlo».