Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 8.22.14

Texto

tasmai balir vāruṇa-pāśa-yantritaḥ
samarhaṇaṁ nopajahāra pūrvavat
nanāma mūrdhnāśru-vilola-locanaḥ
sa-vrīḍa-nīcīna-mukho babhūva ha

Palabra por palabra

tasmai — a Prahlāda Mahārāja; baliḥ — Bali Mahārāja; vāruṇa-pāśa-yantritaḥ — atado con las cuerdas de Varuṇa; samarhaṇam — el debido respeto; na — no; upajahāra — ofreció; pūrva-vat — como antes; nanāma — ofreció reverencias; mūrdhnā — con la cabeza; aśru-vilola-locanaḥ — ojos arrasados en lágrimas; sa-vrīḍa — con timidez; nīcīna — hacia abajo; mukhaḥ — el rostro; babhūva ha — él se volvió.

Traducción

Atado con las cuerdas de Varuṇa, Bali Mahārāja no pudo ofrecer el debido respeto a Prahlāda Mahārāja, como siempre había hecho. Solo pudo ofrecerle reverencias respetuosas con la cabeza, con los ojos arrasados en lágrimas, y tan avergonzado que no se atrevía a levantar el rostro.

Significado

Puesto que el Señor Vāmanadeva le tenía prisionero, Bali Mahārāja iba a ser considerado, sin lugar a dudas, un ofensor. Él mismo sintió sinceramente que había ofendido a la Suprema Personalidad de Dios. Aquello no le iba a gustar a Prahlāda Mahārāja. Por esa razón, Bali Mahārāja, avergonzado, mantenía la cabeza gacha.