Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 6.10.28

Texto

sarve prayāsā abhavan vimoghāḥ
kṛtāḥ kṛtā deva-gaṇeṣu daityaiḥ
kṛṣṇānukūleṣu yathā mahatsu
kṣudraiḥ prayuktā ūṣatī rūkṣa-vācaḥ

Palabra por palabra

sarve — todos; prayāsāḥ — los esfuerzos; abhavan — fueron; vimoghāḥ — inútiles; kṛtāḥ — realizados; kṛtāḥ — vueltos a realizar; deva-gaṇeṣu — a los semidioses; daityaiḥ — por los demonios; kṛṣṇa-anukūleṣu — que siempre estaban protegidos por Kṛṣṇa; yathā — tal y como; mahatsu — a los vaiṣṇavas; kṣudraiḥ — por personas insignificantes; prayuktāḥ — empleadas; ūṣatīḥ — desfavorables; rūkṣa — ásperas; vācaḥ — palabras.

Traducción

A veces, personas insignificantes emplean un lenguaje áspero para lanzar acusaciones falsas e iracundas contra las personas santas, pero sus inútiles palabras no perturban a las grandes personalidades. Del mismo modo, todos los esfuerzos de los demonios en contra de los semidioses, que contaban con el favor y la protección de Kṛṣṇa, fueron inútiles.

Significado

Un refrán bengalí dice que, si un buitre maldice a una vaca condenándola a morir, su maldición no tendrá efecto alguno. Del mismo modo, las acusaciones de las personas demoníacas contra los devotos de Kṛṣṇa no pueden tener el menor efecto. Los semidioses son devotos del Señor Kṛṣṇa; de modo que las maldiciones de los demonios fueron inútiles.