Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 5.26.26

Texto

yas tv iha vai savarṇāṁ bhāryāṁ dvijo retaḥ pāyayati kāma-mohitas taṁ pāpa-kṛtam amutra retaḥ-kulyāyāṁ pātayitvā retaḥ sampāyayanti.

Palabra por palabra

yaḥ — toda persona que; tu — pero; iha — en esta vida; vai — en verdad; savarṇām — de la misma casta; bhāryām — a su esposa; dvijaḥ — una persona de una casta superior (brāhmaṇa, kṣatriya o vaiśya); retaḥ — el semen; pāyayati — hace beber; kāma-mohitaḥ — confundido por la influencia de los deseos lujuriosos; tam — a él; pāpa-kṛtam — que comete pecado; amutra — en la siguiente vida; retaḥ-kulyāyām — en un río de semen; pātayitvā — arrojando; retaḥ — semen; sampāyayanti — obligado a beber.

Traducción

Si un necio que pertenece a una de las clases de nacidos por segunda vez [brāhmaṇas, kṣatriyas y vaiśyas] obliga a su esposa a beber su semen, llevado del deseo lujurioso de tenerla bajo control, después de morir será enviado al infierno Lālābhakṣa, donde le arrojarán a un río de semen y le obligarán a beberlo.

Significado

Obligar a la esposa a beber el propio semen es una práctica de magia negra propia de personas extraordinariamente lujuriosas. Quienes se entregan a esa abominable actividad dicen que, si el marido obliga a su esposa a beber su semen, ella siempre le será muy fiel. Por lo general, solo los hombres de baja clase se ocupan en esa práctica perversa; sin embargo, si un hombre de casta superior cae en ese pecado, después de morir será enviado al infierno Lālābhakṣa, donde, sumergido en el río Śukra-nadī, será obligado a beber semen.