Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 5.24.3

Texto

tan niśamyobhayatrāpi bhagavatā rakṣaṇāya prayuktaṁ sudarśanaṁ nāma bhāgavataṁ dayitam astraṁ tat tejasā durviṣahaṁ muhuḥ parivartamānam abhyavasthito muhūrtam udvijamānaś cakita-hṛdaya ārād eva nivartate tad uparāgam iti vadanti lokāḥ.

Palabra por palabra

tat — esa situación; niśamya — escuchar; ubhayatra — alrededor del Sol y de la Luna; api — en verdad; bhagavatā — por la Suprema Personalidad de Dios; rakṣaṇāya — para su protección; prayuktam — ocupada; sudarśanam — la rueda de Kṛṣṇa; nāma — llamada; bhāgavatam — el devoto más íntimo; dayitam — la favorita; astram — arma; tat — esa; tejasā — por su refulgencia; durviṣaham — calor insoportable; muhuḥ — repetidamente; parivartamānam — girando alrededor del Sol y de la Luna; abhyavasthitaḥ — situado; muhūrtam — durante un muhūrta (cuarenta y ocho minutos); udvijamānaḥ — cuya mente estaba llena de ansiedades; cakita — aterrorizado; hṛdayaḥ — lo más hondo de cuyo corazón; ārāt — a un lugar distante; eva — ciertamente; nivartate — huye; tat — esa situación; uparāgam — un eclipse; iti — así; vadanti — ellos dicen; lokāḥ — la gente.

Traducción

Cuando los semidioses del Sol y de la Luna Le informaron del ataque de Rāhu, la Suprema Personalidad de Dios, Viṣṇu, empleó Su disco, el cakra Sudarśana, para protegerles. El cakra Sudarśana es el devoto más querido del Señor y goza del favor del Señor. Incapaz de soportar el intenso calor de su refulgencia, destinado a matar a los no vaiṣṇavas, Rāhu huye de él lleno de temor. Cuando Rāhu perturba al Sol o a la Luna, se produce lo que la gente conoce con el nombre de eclipse.

Significado

La Suprema Personalidad de Dios, Viṣṇu, protege siempre a Sus devotos, a quienes se conoce también con el nombre de semidioses. Los semidioses que ocupan cargos de responsabilidad son muy obedientes al Señor Viṣṇu, aunque también desean el disfrute material de los sentidos; esa es la razón de que se les llame semidioses, «casi divinos». El Señor Viṣṇu protege al Sol y la Luna de los ataques de Rāhu. Este, muy temeroso del cakra del Señor Viṣṇu, no puede permanecer más de un muhūrta (cuarenta y ocho minutos) frente a ellos. El fenómeno que se produce cuando Rāhu cubre la luz del Sol o de la Luna se denomina eclipse. El intento de los científicos terrestres de ir a la Luna es tan demoníaco como el ataque de Rāhu. Por supuesto, todos sus intentos fracasarán, ya que no es tan fácil entrar en la Luna o en el Sol. Esos intentos, que son como el ataque de Rāhu, tienen asegurado el fracaso.