Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 10.1.55

Texto

śrī-śuka uvāca
svasur vadhān nivavṛte
kaṁsas tad-vākya-sāra-vit
vasudevo ’pi taṁ prītaḥ
praśasya prāviśad gṛham

Palabra por palabra

śrī-śukaḥ uvāca — Śrī Śukadeva Gosvāmī dijo; svasuḥ — de su hermana (Devakī); vadhāt — del acto de matar; nivavṛte — detenido por el momento; kaṁsaḥ — Kaṁsa; tat-vākya — las palabras de Vasudeva; sāra-vit — sabiendo que eran perfectamente correctas; vasudevaḥ — Vasudeva; api — también; tam — a él (a Kaṁsa); prītaḥ — satisfecho; praśasya — tranquilizar más; prāviśat gṛham — entró en su propia casa.

Traducción

Śrīla Śukadeva Gosvāmī continuó: Kaṁsa aceptó la lógica de los argumentos de Vasudeva, y, con plena fe en las palabras de su cuñado, se contuvo y no mató a su hermana. Vasudeva, complacido con Kaṁsa, siguió tranquilizándole y, finalmente, entró en su casa.

Significado

Kaṁsa, aunque era un demonio pecador, estaba convencido de que Vasudeva nunca faltaría a su palabra. Vasudeva era un devoto puro y, como tal, poseía un carácter tan excelso que hasta un gran demonio como Kaṁsa creyó firmemente en sus palabras y se sintió satisfecho. Yasyāsti bhaktir bhagavaty akiñcanā sarvair guṇais tatra samāsate surāḥ (Bhāg. 5.18.12). El devoto manifiesta todas las buenas cualidades, hasta el punto de que el propio Kaṁsa creyó en las palabras de Vasudeva sin dudar lo más mínimo.