Skip to main content

CC Madhya-līlā 7.143

Texto

kvāhaṁ daridraḥ pāpīyān
kva kṛṣṇaḥ śrī-niketanaḥ
brahma-bandhur iti smāhaṁ
bāhubhyāṁ parirambhitaḥ

Palabra por palabra

kva — quién; aham — yo; daridraḥ — pobre; pāpīyān — pecador; kva — quién; kṛṣṇaḥ — la Suprema Personalidad de Dios; śrī-niketanaḥ — la forma trascendental de toda opulencia; brahma-bandhuḥ — el amigo de un brāhmaṇa, que ni siquiera merece el nombre de brāhmaṇa; iti — así; sma — ciertamente; aham — yo; bāhubhyām — por los brazos; parirambhitaḥ — abrazado.

Traducción

Él dijo: «¿Quién soy yo? Un pecador, un pobre amigo de un brāhmaṇa. ¿Y quién es Kṛṣṇa? La Suprema Personalidad de Dios, que goza de plenitud en seis opulencias. Y, sin embargo, Él me ha estrechado entre Sus brazos.»

Significado

Este fue hablado por Sudāmā Brāhmaṇa en el Śrīmad-Bhāgavatam (10.81.16) en relación con su encuentro con el Señor Kṛṣṇa.