Skip to main content

CC Madhya-līlā 25.141

Texto

evaṁ-vrataḥ sva-priya-nāma-kīrtyā
jātānurāgo druta-citta uccaiḥ
hasaty atho roditi rauti gāyaty
unmāda-van nṛtyati loka-bāhyaḥ

Palabra por palabra

evam-vrataḥ — cuando una persona sigue un voto de cantar y bailar; sva — propio; priya — muy querido; nāma — el santo nombre; kīrtyā — al cantar; jāta — de ese modo adquiere; anurāgaḥ — apego; druta-cittaḥ — con un intenso deseo; uccaiḥ — en voz alta; hasati — ríe; atho — también; roditi — llora; rauti — se agita; gāyati — canta; unmāda-vat — como un loco; nṛtyati — baila; loka-bāhyaḥ — sin preocuparse por extraños.

Traducción

«“Cuando una persona es verdaderamente avanzada y disfruta cantando el santo nombre del Señor, que le es muy querido, se agita y canta en voz alta el santo nombre. Ríe y también llora, se agita y canta como un loco, sin preocuparse por extraños.”

Significado

Este verso es una cita del Śrīmad-Bhāgavatam (11.2.40).