CC Madhya-līlā 2.60
Texto
uṭhila bhāva-cāpala, mana ha-ila cañcala,
bhāvera gati bujhana nā yāya
adarśane poḍe mana, kemane pāba daraśana,
kṛṣṇa-ṭhāñi puchena upāya
bhāvera gati bujhana nā yāya
adarśane poḍe mana, kemane pāba daraśana,
kṛṣṇa-ṭhāñi puchena upāya
Palabra por palabra
uṭhila — surgió; bhāva-cāpala — inquietud de la emoción extática; mana — la mente; ha-ila — se volvió; cañcala — agitada; bhāvera — de emoción extática; gati — el rumbo; bujhana — entender; nā yāya — no posible; adarśane — sin ver; poḍe — arde; mana — la mente; kemane — cómo; pāba — obtendré; daraśana — audiencia; kṛṣṇa-ṭhāñi — de Kṛṣṇa; puchena — pregunta; upāya — la manera.
Traducción
De ese modo, los sentimientos de éxtasis suscitaron la inquietud del Señor, y Su mente Se agitó. Nadie podía comprender qué rumbo iba a tomar aquel éxtasis. Como el Señor Caitanya no podía encontrar a la Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa, Su mente ardía. Dirigiéndose a Kṛṣṇa, Le preguntaba por la manera de llegar a Él.