Skip to main content

CC Antya-līlā 3.60

Texto

nāmaikaṁ yasya vāci smaraṇa-patha-gataṁ śrotra-mūlaṁ gataṁ vā
śuddhaṁ vāśuddha-varṇaṁ vyavahita-rahitaṁ tārayaty eva satyam
tac ced deha-draviṇa-janatā-lobha-pāṣaṇḍa-madhye
nikṣiptaṁ syān na phala-janakaṁ śīghram evātra vipra

Palabra por palabra

nāma — el santo nombre; ekam — una vez; yasya — de quien; vāci — en la boca; smaraṇa-patha-gatam — que ha entrado en la senda del recuerdo; śrotra-mūlam gatam — que ha entrado en las raíces del oído; — o; śuddham — pura; — o; aśuddha-varṇam — pronunciado de forma impura; vyavahita-rahitam — sin ofensas o sin ser separado; tārayati — libera; eva — ciertamente; satyam — verdaderamente; tat — ese nombre; cet — si; deha — el cuerpo material; draviṇa — opulencia material; janatā — respaldo público; lobha — codicia; pāṣaṇḍa — ateísmo; madhye — hacia; nikṣiptam — dirigido; syāt — puede ser; na — no; phala-janakam — producir los resultados; śīghram — rápidamente; eva — ciertamente; atra — en esta cuestión; vipra — ¡oh, brāhmaṇa!

Traducción

«“El santo nombre del Señor, que haya sido pronunciado una vez por un devoto, o que haya penetrado en su mente o en su oído, que es el canal de la recepción auditiva, ciertamente le liberará del cautiverio material, tanto si lo pronuncia bien como si lo pronuncia mal, con corrección gramatical o sin ella, debidamente unido o con sus partes separadas. ¡Oh, brāhmaṇa!, la potencia del santo nombre es, por lo tanto, realmente grande. Sin embargo, si esa vibración del santo nombre se emplea para beneficio del cuerpo material, en busca de riquezas y seguidores, o bajo la influencia de la codicia o el ateísmo —en otras palabras, si se pronuncia con ofensas—, el canto no producirá el resultado deseado en poco tiempo. Por lo tanto, se deben evitar cuidadosamente las ofensas en el canto del santo nombre del Señor.”»

Significado

Sanātana Gosvāmī incluye este verso del Padma Purāṇa en el Hari-bhakti-vilāsa (11.527), donde da la siguiente explicación:

vāci gataṁ prasaṅgād vāṅ-madhye pravṛttam api, smaraṇa-patha-gataṁ kathañcin manaḥ-spṛṣṭam api, śrotra-mūlaṁ gataṁ kiñcit śrutam api, śuddha-varṇaṁ vā aśuddha-varṇam api vā, vyavahitaṁ śabdāntareṇa yad-vyavadhānaṁ vakṣyamāna-nārāyaṇa-śabdasya kiñcid uccāraṇānantaraṁ prasaṅgād āpatitaṁ śabdāntaraṁ tena rahitaṁ sat.

Esto significa que si alguien, sin importar cómo, escucha el santo nombre, lo pronuncia o lo recuerda, o si su mente queda cautivada cuando el santo nombre se acerca a sus oídos, ese santo nombre, aunque se pronuncie en palabras separadas, hará su efecto. Se da el siguiente ejemplo de pronunciación separada:

yadvā, yadyapi ‘halaṁ riktam’ ity ādy-uktau hakāra-rikārayor vṛttyā harīti-nāmāsty eva, tathā ‘rāja-mahiṣī’ ity atra rāma-nāmāpi, evam anyad apy ūhyam, tathāpi tat-tan-nāma-madhye vyavadhāyakam akṣarāntaram astīty etādṛśa-vyavadhāna-rahitam ity arthaḥ, yadvā, vyavahitaṁ ca tad-rahitaṁ cāpi vā, tatra vyavahitaṁ nāmnaḥ kiñcid uccāraṇānantaraṁ kathañcid āpatitaṁ śabdāntaraṁ samādhāya paścān nāmāvaśiṣṭākṣara-grahaṇam ity evaṁ rūpaṁ, madhye śabdāntareṇāntaritam ity arthaḥ, rahitaṁ paścād avaśiṣṭākṣara-grahaṇa-varjitaṁ, kenacid aṁśena hīnam ity arthaḥ, tathāpi tārayaty eva.

Supongamos que alguien dice las palabras halaṁ riktam. La sílaba ha de la palabra halam y la sílaba ri de riktam se pronuncian separadas, pero, aun así, harán efecto, porque, de una u otra forma, se ha pronunciado la palabra hari. De forma similar, en la palabra rāja-mahiṣī, las sílabas «» y «ma» aparecen en dos palabras separadas, pero, debido a la proximidad que de alguna manera las une, el santo nombre rāma hará su efecto, siempre y cuando no se cometan ofensas.

sarvebhyaḥ pāpebhyo ’parādhebhyaś ca saṁsārād apy uddhārayaty eveti satyam eva, kintu nāma-sevanasya mukhyaṁ yat phalaṁ tan na sadyaḥ sampadyate. tathā deha-bharaṇādy-artham api nāma-sevanena mukhyaṁ phalam āśu na sidhyatīty āha, tac ced iti.

El santo nombre tiene tanta potencia espiritual que puede liberarnos de todas las reacciones pecaminosas y enredos materiales, pero, si se pronuncia para facilitar el pecado, el santo nombre no dará resultado en poco tiempo.

tan nāma ced yadi dehādi-madhye nikṣiptaṁ, deha-bharaṇādy-artham eva vinyastam, tadāpi phala-janakaṁ na bhavati kim? api tu bhavaty eva, kintu atra iha loke śīghraṁ na bhavati, kintu vilambenaiva bhavatīty arthaḥ.

El santo nombre del Señor es tan poderoso que su efecto es seguro, pero, cuando se pronuncia con ofensas, ese efecto se retrasa, no es inmediato, pese a que en circunstancias favorables actúa muy rápidamente.