Skip to main content

CC Antya-līlā 3.179

Texto

evaṁ-vrataḥ sva-priya-nāma-kīrtyā
jātānurāgo druta-citta uccaiḥ
hasaty atho roditi rauti gāyaty
unmāda-van nṛtyati loka-bāhyaḥ

Palabra por palabra

evam-vrataḥ — cuando una persona sigue un voto de cantar y bailar; sva — propio; priya — muy querido; nāma — el santo nombre; kīrtyā — al cantar; jāta — de ese modo adquiere; anurāgaḥ — apego; druta-cittaḥ — con un intenso deseo; uccaiḥ — en voz alta; hasati — ríe; atho — también; roditi — llora; rauti — se agita; gāyati — canta; unmāda-vat — como un loco; nṛtyati — baila; loka-bāhyaḥ — sin preocuparse por extraños.

Traducción

«“Cuando una persona es verdaderamente avanzada y disfruta cantando el santo nombre del Señor, que le es muy querido, se agita y canta en voz alta el santo nombre. Ríe también y llora, se agita y canta como un loco, sin preocuparse por extraños.”»

Significado

Para una explicación de este verso (Bhāg. 11.2.40), puede consultarse el Ādi-līlā 7.94.