Skip to main content

CC Antya-līlā 15.69

Texto

punaḥ kahe, — ‘hāya hāya,paḍa paḍa rāma-raya’,
kahe prabhu gadgada ākhyāne
rāmānanda paḍe śloka,
śuni’ prabhura harṣa-śoka,
āpane prabhu karena vyākhyāne

Palabra por palabra

punaḥ — de nuevo; kahe — dice; hāya hāya — ¡ay de Mí!, ¡ay de Mí!; paḍa paḍa — sigue recitando; rāma-rāya — Rāmānanda Rāya; kahe — dice; prabhu — Śrī Caitanya Mahāprabhu; gadgada ākhyāne — con la voz ahogada; rāmānanda — Rāmānanda Rāya; paḍe — recita; śloka — un verso; śuni’ — al escuchar; prabhura — de Śrī Caitanya Mahāprabhu; harṣa-śoka — júbilo y lamentación; āpane — personalmente; prabhu — Śrī Caitanya Mahāprabhu; karena vyākhyāne — explica.

Traducción

Con una voz ahogada, Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo de nuevo: «¡Ay de Mí!, ¡sigue recitando, Rāma Rāya!». Rāmānanda Rāya entonces comenzó un nuevo verso. Mientras escuchaba ese verso, el Señor a veces Se llenaba de júbilo, y a veces Se veía abrumado por la lamentación. Después, el Señor explicó el verso personalmente.