CC Antya-līlā 1.153
Texto
abhadraṁ bhadraṁ vā kim api hi na jānīmahi manāk
vayaṁ netuṁ yuktāḥ katham aśaraṇāṁ kām api daśāṁ
kathaṁ vā nyāyyā te prathayitum udāsīna-padavī
Palabra por palabra
gṛha-antaḥkhelantyaḥ — que estaba ocupada en juegos infantiles dentro de casa; nija — la propia; sahaja — simple; bālyasya — de la infancia; balanāt — debido a la influencia; abhadram — mal; bhadram — bien; vā — o; kim api — qué; hi — ciertamente; na — no; jānīmahi — sabía; manāk — ni aun ligeramente; vayam — Yo; netum — llevar; yuktāḥ — adecuado; katham — cómo; aśaraṇām — sin entrega; kām api — como ésta; daśām — a la condición; katham — cómo; vā — o; nyāyyā — correcto; te — de Ti; prathayitum — manifestar; udāsīna — de estar libre de cuidados; padavī — la posición.
Traducción
«“Yo Me ocupaba en Mis juegos en Mi casa, y debido a Mi inocencia infantil, no sabía distinguir el bien del mal. ¿Está bien entonces que Me hayas forzado a sentir tanta atracción por Ti para después dejarme de lado? Ahora Te muestras indiferente hacia Mí. ¿Crees que eso está bien?”
Significado
En este verso (Vidagdha-mādhava 2.46), Śrīmatī Rādhārāṇī Se dirige a Kṛṣṇa.