Skip to main content

CC Ādi-līlā 4.271-272

Texto

pitā-mātā, guru-gaṇa, āge avatāri’
rādhikāra bhāva-varṇa aṅgīkāra kari’
navadvīpe śacī-garbha-śuddha-dugdha-sindhu
tāhāte prakaṭa hailā kṛṣṇa pūrṇa indu

Palabra por palabra

pitā-mātā—padres; guru-gaṇa—maestros; āge—ante todo; avatāri’—descendiendo; rādhikāra—de Śrīmatī Rādhārāṇī; bhāva-varṇa—el brillo del éxtasis trascendental; aṅgīkāra kari’—aceptando; nava-dvīpe—en Navadvīpa; śacī-garbha—el seno de Śacī; śuddha—puro; dugdha-sindhu—el océano de leche; tāhāte—en ése; prakaṭa—manifestado; hailā—Se hizo; kṛṣṇa—Śrī Kṛṣṇa; pūrṇa indu—Luna llena.

Traducción

Ante todo, Śrī Kṛṣṇa hizo descender a Sus padres y a Sus mayores. Luego, Kṛṣṇa mismo, con los sentimientos y el color de piel de Rādhikā, advino en Navadvīpa, como la Luna llena, del seno de madre Śacī, que es como un océano de leche pura.