ŚB 8.11.37
Devanagari
इति शक्रं विषीदन्तमाह वागशरीरिणी ।
नायं शुष्कैरथो नार्द्रैर्वधमर्हति दानव: ॥ ३७ ॥
नायं शुष्कैरथो नार्द्रैर्वधमर्हति दानव: ॥ ३७ ॥
Text
iti śakraṁ viṣīdantam
āha vāg aśarīriṇī
nāyaṁ śuṣkair atho nārdrair
vadham arhati dānavaḥ
āha vāg aśarīriṇī
nāyaṁ śuṣkair atho nārdrair
vadham arhati dānavaḥ
Synonyms
iti — in this way; śakram — unto Indra; viṣīdantam — lamenting; āha — spoke; vāk — a voice; aśarīriṇī — without any body, or from the sky; na — not; ayam — this; śuṣkaiḥ — by anything dry; atho — also; na — nor; ārdraiḥ — by anything moist; vadham — annihilation; arhati — is befitting; dānavaḥ — this demon (Namuci).
Translation
Śukadeva Gosvāmī continued: While the morose Indra was lamenting in this way, an ominous, unembodied voice said from the sky, “This demon Namuci is not to be annihilated by anything dry or moist.”