Skip to main content

ŚB 7.10.25

Devanagari

प्रसादसुमुखं द‍ृष्ट्वा ब्रह्मा नरहरिं हरिम् ।
स्तुत्वा वाग्भि: पवित्राभि: प्राह देवादिभिर्वृत: ॥ २५ ॥

Text

prasāda-sumukhaṁ dṛṣṭvā
brahmā narahariṁ harim
stutvā vāgbhiḥ pavitrābhiḥ
prāha devādibhir vṛtaḥ

Synonyms

prasāda-sumukham — whose face was bright because the Supreme Lord was pleased; dṛṣṭvā — seeing this situation; brahmā — Lord Brahmā; nara-harim — unto Lord Nṛsiṁhadeva; harim — the Supreme Personality of Godhead; stutvā — offering prayers; vāgbhiḥ — by transcendental words; pavitrābhiḥ — without any material contamination; prāha — addressed (the Lord); deva-ādibhiḥ — by other demigods; vṛtaḥ — surrounded.

Translation

Lord Brahmā, surrounded by the other demigods, was bright-faced because the Lord was pleased. Thus he offered prayers to the Lord with transcendental words.