ŚB 10.63.50
Devanagari
इति लब्ध्वाभयं कृष्णं प्रणम्य शिरसासुर: ।
प्राद्युम्निं रथमारोप्य सवध्वो समुपानयत् ॥ ५० ॥
प्राद्युम्निं रथमारोप्य सवध्वो समुपानयत् ॥ ५० ॥
Text
iti labdhvābhayaṁ kṛṣṇaṁ
praṇamya śirasāsuraḥ
prādyumniṁ ratham āropya
sa-vadhvo samupānayat
praṇamya śirasāsuraḥ
prādyumniṁ ratham āropya
sa-vadhvo samupānayat
Synonyms
iti — thus; labdhvā — attaining; abhayam — freedom from fear; kṛṣṇam — to Lord Kṛṣṇa; praṇamya — bowing down; śirasā — with his head; asuraḥ — the demon; pradyumnim — Aniruddha, the son of Pradyumna; ratham — on His chariot; āropya — placing; sa-vadhvaḥ — with His wife; samupānayat — he brought them forward.
Translation
Thus attaining freedom from fear, Bāṇāsura offered obeisances to Lord Kṛṣṇa by touching his head to the ground. Bāṇa then seated Aniruddha and His bride on their chariot and brought them before the Lord.