Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 9.7.5-6

Texto

tasya satyavrataḥ putras
triśaṅkur iti viśrutaḥ
prāptaś cāṇḍālatāṁ śāpād
guroḥ kauśika-tejasā
saśarīro gataḥ svargam
adyāpi divi dṛśyate
pātito ’vāk-śirā devais
tenaiva stambhito balāt

Palabra por palabra

tasya — de Tribandhana; satyavrataḥ — llamado Satyavrata; putraḥ — el hijo; triśaṅkuḥ — con el nombre Triśaṅku; iti — así; viśrutaḥ — famoso; prāptaḥ — hubo obtenido; cāṇḍālatām — la categoría de un caṇḍāla, menos que un śūdra; śāpāt — de la maldición; guroḥ — de su padre; kauśika-tejasā — por el poder de Kauśika (Viśvāmitra); saśarīraḥ — con su mismo cuerpo; gataḥ — fue; svargam — al planeta celestial; adya api — hasta hoy; divi — en el cielo; dṛśyate — puede ser visto; pātitaḥ — habiendo caído; avāk-śirāḥ — con la cabeza hacia abajo; devaiḥ — por el poder de los semidioses; tena — por Viśvāmitra; eva — en verdad; stambhitaḥ — establecido; balāt — por un poder superior.

Traducción

El hijo de Tribandhana fue Satyavrata, famoso con el nombre de Triśaṅku. Por haber raptado a la hija de un brāhmaṇa en su ceremonia de boda, su padre le maldijo a volverse un caṇḍāla, menos que un śūdra. Más tarde, por la influencia de Viśvāmitra, subió con su mismo cuerpo material al sistema planetario superior, los planetas celestiales, pero el poder de los semidioses le hizo caer de nuevo. Sin embargo, Viśvāmitra, con su poder, detuvo su caída. Aún hoy puede vérsele en el cielo, con la cabeza hacia abajo.