Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 9.23.7-10

Texto

suto dharmaratho yasya
jajñe citraratho ’prajāḥ
romapāda iti khyātas
tasmai daśarathaḥ sakhā
śāntāṁ sva-kanyāṁ prāyacchad
ṛṣyaśṛṅga uvāha yām
deve ’varṣati yaṁ rāmā
āninyur hariṇī-sutam
nāṭya-saṅgīta-vāditrair
vibhramāliṅganārhaṇaiḥ
sa tu rājño ’napatyasya
nirūpyeṣṭiṁ marutvate
prajām adād daśaratho
yena lebhe ’prajāḥ prajāḥ
caturaṅgo romapādāt
pṛthulākṣas tu tat-sutaḥ

Palabra por palabra

sutaḥ — un hijo; dharmarathaḥ — Dharmaratha; yasya — de quien (de Diviratha); jajñe — nació; citrarathaḥ — Citraratha; aprajāḥ — sin ningún hijo; romapādaḥ — Romapāda; iti — así; khyātaḥ — famoso; tasmai — a él; daśarathaḥ — Daśaratha; sakhā — amigo; śāntām — a Śāntā; sva-kanyām — la propia hija de Daśaratha; prāyacchat — entregó; ṛṣyaśṛṅgaḥ — Ṛṣyaśṛṅga; uvāha — casó; yām — a ella (a Śāntā); deve — el semidiós encargado de la lluvia; avarṣati — no derramaba lluvia; yam — a quien (a Ṛṣyaśṛṅga); rāmāḥ — prostitutas; āninyuḥ — llevaron; hariṇī-sutam — ese Ṛṣyaśṛṅga, que era el hijo de un ciervo; nāṭya-saṅgīta-vāditraiḥ — con danzas, cantos y números musicales; vibhrama — confundiendo; āliṅgana — con abrazos; arhaṇaiḥ — con adoración; saḥ — él (Ṛṣyaśṛṅga); tu — en verdad; rājñaḥ — de Mahārāja Daśaratha; anapatyasya — que no tenía descendencia; nirūpya — después de establecer; iṣṭim — un sacrificio; marutvate — del semidiós Marutvān; prajām — descendencia; adāt — entregó; daśarathaḥ — Daśaratha; yena — por el cual (como resultado del yajña); lebhe — obtuvo; aprajāḥ — aunque no tenía hijos; prajāḥ — hijos; caturaṅgaḥ — Caturaṅga; romapādāt — de Citraratha; pṛthulākṣaḥ — Pṛthulākṣa; tu — en verdad; tat-sutaḥ — el hijo de Caturaṅga.

Traducción

De Diviratha nació Dharmaratha, cuyo hijo fue Citraratha, famoso con el nombre de Romapāda. Romapāda, sin embargo, no tenía descendencia, de modo que su amigo Mahārāja Daśaratha le entregó su propia hija, Śāntā. Romapāda la aceptó como hija, y en su momento la casó con Ṛṣyaśṛṅga. Ṛṣyaśṛṅga fue el sacerdote elegido para celebrar un sacrificio cuando los semidioses de los planetas celestiales dejaron de enviar lluvias, y fue traído del bosque con la ayuda de prostitutas que le sedujeron con danzas, con representaciones teatrales acompañadas de música, con abrazos y con ofrendas de adoración. Después de su llegada, volvió a llover. Seguidamente, Ṛṣyaśṛṅga celebró un sacrificio en beneficio de Mahārāja Daśaratha, que no tenía descendencia. Como resultado, Mahārāja Daśaratha tuvo hijos. De Romapāda, por la misericordia de Ṛṣyaśṛṅga, nació Caturaṅga, y de Caturaṅga, Pṛthulākṣa.