Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 9.14.33

Texto

sa tāṁ vīkṣya kurukṣetre
sarasvatyāṁ ca tat-sakhīḥ
pañca prahṛṣṭa-vadanaḥ
prāha sūktaṁ purūravāḥ

Palabra por palabra

saḥ — él, Purūravā; tāṁ — a Urvaśī; vīkṣya — observar; kurukṣetre — en Kurukṣetra; sarasvatyām — a orillas del Sarasvatī; ca — también; tat-sakhīḥ — sus compañeras; pañca — cinco; prahṛṣṭa-vadanaḥ — muy feliz y sonriente; prāha — dijo; sūktam — dulces palabras; purūravāḥ — el rey Purūravā.

Traducción

En uno de sus viajes por el mundo, Purūravā vio a Urvaśī, acompañada de cinco amigas, a orillas del río Sarasvatī, en Kurukṣetra. Con el rostro lleno de júbilo, se dirigió a ella con dulces palabras.