Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 8.9.12

Texto

tato gṛhītvāmṛta-bhājanaṁ harir
babhāṣa īṣat-smita-śobhayā girā
yady abhyupetaṁ kva ca sādhv asādhu vā
kṛtaṁ mayā vo vibhaje sudhām imām

Palabra por palabra

tataḥ — a continuación; gṛhītvā — adueñándose de; amṛta-bhājanam — la vasija llena de néctar; hariḥ — la Suprema Personalidad de Dios, Hari, en la forma de Mohinī; babhāṣa — habló; īṣat — ligeramente; smita-śobhayā girā — con sonriente belleza y palabras; yadi — si; abhyupetam — prometido que se aceptará; kva ca — lo que sea; sādhu asādhu — sea honesto o deshonesto; kṛtam mayā — hecho por Mí; vaḥ — a ustedes; vibhaje — les daré la parte correspondiente; sudhām — néctar; imām — este.

Traducción

Cuando tuvo en Sus manos el recipiente de néctar, la Suprema Personalidad de Dios esbozó una sonrisa y, hablando con palabras atractivas, dijo: Mis queridos demonios, puedo asumir la responsabilidad de repartir el néctar entre ustedes, siempre y cuando acepten Mi decisión, sea honesta o deshonesta.

Significado

La Suprema Personalidad de Dios no Se rige por las órdenes de nadie. Todo lo que Él hace es absoluto. Los demonios, por supuesto, estaban cubiertos por la potencia ilusoria de la Suprema Personalidad de Dios, de modo que Mohinī-mūrti les hizo prometer que aceptarían todo lo que Ella hiciese.