Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 8.7.20

Texto

vilokya taṁ deva-varaṁ tri-lokyā
bhavāya devyābhimataṁ munīnām
āsīnam adrāv apavarga-hetos
tapo juṣāṇaṁ stutibhiḥ praṇemuḥ

Palabra por palabra

vilokya — observar; tam — a él; deva-varam — al mejor de los semidioses; tri-lokyāḥ — de los tres mundos; bhavāya — para la prosperidad; devyā — con su esposa, Bhavānī; abhimatam — aceptado por; munīnām — grandes personas santas; āsīnam — sentados juntos; adrau — desde la cima del monte Kailāsa; apavarga-hetoḥ — deseando la liberación; tapaḥ — por medio de austeridades; juṣāṇam — servido por ellos; stutibhiḥ — con oraciones; praṇemuḥ — ofrecieron respetuosas reverencias.

Traducción

Los semidioses vieron al Señor Śiva, que, velando por la buena fortuna y prosperidad de los tres mundos, se sentaba con su esposa, Bhavānī, en la cima del monte Kailāsa. Recibía la adoración de grandes personas santas que aspiraban a la liberación. Los semidioses le ofrecieron reverencias y oraciones con mucho respeto.