Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 8.5.11-12

Texto

śrī-rājovāca
yathā bhagavatā brahman
mathitaḥ kṣīra-sāgaraḥ
yad-arthaṁ vā yataś cādriṁ
dadhārāmbucarātmanā
yathāmṛtaṁ suraiḥ prāptaṁ
kiṁ cānyad abhavat tataḥ
etad bhagavataḥ karma
vadasva paramādbhutam

Palabra por palabra

śrī-rājā uvāca — el rey Parīkṣit preguntó; yathā — como; bhagavatā — por la Suprema Personalidad de Dios; brahman — ¡oh, brāhmaṇa erudito!; mathitaḥ — batido; kṣīra-sāgaraḥ — el océano de leche; yat-artham — cuál era el objetivo; — o; yataḥ — de dónde, por qué razón; ca — y; adrim — la montaña (Mandara); dadhāra — se quedaba; ambucara-ātmanā — en forma de tortuga; yathā — como; amṛtam — néctar; suraiḥ — por los semidioses; prāptam — fue obtenido; kim — qué; ca — y; anyat — otras; abhavat — fueron; tataḥ — a continuación; etat — todos estos; bhagavataḥ — de la Suprema Personalidad de Dios; karma — pasatiempos, actividades; vadasva — explícame, por favor; parama-adbhutam — pues son tan maravillosos.

Traducción

El rey Parīkṣit preguntó: ¡Oh, gran brāhmaṇa, Śukadeva Gosvāmī! ¿Por qué razón batió el Señor Viṣṇu el océano de leche? ¿Cómo lo hizo? ¿Por qué entró en el agua en forma de tortuga y sostuvo la montaña Mandara? ¿Cómo obtuvieron el néctar los semidioses, y qué más cosas se produjeron al batir el océano? Por favor, explícame esas maravillosas actividades del Señor.