Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 8.10.53

Texto

na tat-pratividhiṁ yatra
vidur indrādayo nṛpa
dhyātaḥ prādurabhūt tatra
bhagavān viśva-bhāvanaḥ

Palabra por palabra

tataḥ — a continuación; suparṇa-aṁsa-kṛta-aṅghri-pallavaḥ — la Suprema Personalidad de Dios, cuyos pies de loto se extendían sobre los dos hombros de Garuḍa; piśaṅga-vāsāḥ — cuyo vestido es amarillo; nava-kañja-locanaḥ — y cuyos ojos son exactamente como pétalos de una flor de loto recién florecida; adṛśyata — Se hizo visible (ante los ojos de los semidioses); aṣṭa-āyudha — llevando ocho clases de armas; bāhuḥ — brazos; ullasat — mostrando brillantemente; śrī — la diosa de la fortuna; kaustubha — la joya Kaustubha; anarghya — de incalculable valor; kirīṭa — yelmo; kuṇḍalaḥ — con pendientes.

Traducción

La Suprema Personalidad de Dios, cuyos ojos son como los pétalos de una flor de loto recién florecida, apareció sentado a lomos de Garuḍa, sobre cuyos hombros extendía Sus pies de loto. Así el Señor Supremo, vestido de amarillo, adornado por la joya Kaustubha y la diosa de la fortuna, con un yelmo y unos pendientes de incalculable valor, y empuñando diversas armas en Sus ocho brazos, Se hizo visible ante los semidioses.