Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 6.10.27

Texto

tān akṣatān svastimato niśāmya
śastrāstra-pūgair atha vṛtra-nāthāḥ
drumair dṛṣadbhir vividhādri-śṛṅgair
avikṣatāṁs tatrasur indra-sainikān

Palabra por palabra

tān — a ellos (los soldados de los semidioses); akṣatān — no heridos; svasti-mataḥ — estar muy sanos; niśāmya — viendo; śastra-astra-pūgaiḥ — por las descargas de armas y mantras; atha — seguidamente; vṛtra-nāthāḥ — los soldados guiados por Vṛtrāsura; drumaiḥ — por los árboles; dṛṣadbhiḥ — por las piedras; vividha — diversos; adri — de montañas; śṛṅgaiḥ — por los picos; avikṣatān — no heridos; tatrasuḥ — sintieron miedo; indra-sainikān — los soldados del rey Indra.

Traducción

Los soldados de los demonios guiados por Vṛtrāsura vieron que los soldados del rey Indra estaban completamente ilesos, y que todas sus andanadas de armas, e incluso de árboles, piedras y picos de montaña, no les habían hecho el menor daño; entonces, sintieron mucho miedo.