Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 4.7.4

Texto

pūṣā tu yajamānasya
dadbhir jakṣatu piṣṭa-bhuk
devāḥ prakṛta-sarvāṅgā
ye ma uccheṣaṇaṁ daduḥ

Palabra por palabra

pūṣā — Pūṣā; tu — pero; yajamānasya — del ejecutor del sacrificio; dadbhiḥ — con los dientes; jakṣatu — masticar; piṣṭa-bhuk — comiendo harina; devāḥ — los semidioses; prakṛta — hecho; sarva-aṅgāḥ — completo; ye — quien; me — a mí; uccheṣaṇam — una parte del sacrificio; daduḥ — dieron.

Traducción

El semidiós Pūṣā solo podrá masticar con los dientes de sus discípulos, y si está solo, tendrá que contentarse comiendo una masa hecha de harina de garbanzo. Pero los semidioses que han decidido darme mi parte del sacrificio se recobrarán de todas sus heridas.

Significado

El semidiós Pūṣā quedó supeditado a sus discípulos para comer. En caso de estar solo, solamente podría ingerir una masa hecha de harina de garbanzo. Es decir, no se libró del castigo. Por haberse reído del Señor Śiva, enseñando los dientes en son de burla, no podría usar los dientes para comer. En otras palabras, no era apropiado que tuviera dientes, pues los había usado contra el Señor Śiva.