Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 4.5.25

Texto

sādhu-vādas tadā teṣāṁ
karma tat tasya paśyatām
bhūta-preta-piśācānāṁ
anyeṣāṁ tad-viparyayaḥ

Palabra por palabra

sādhu-vādaḥ — exclamación de júbilo; tadā — en ese momento; teṣām — de aquellos (seguidores del Señor Śiva); karma — acción; tat — aquella; tasya — de él (Vīrabhadra); paśyatām — viendo; bhūta-preta-piśācānām — de los bhūtas (fantasmas), pretas y piśācas; anyeṣām — de los demás (en el bando de Dakṣa); tat-viparyayaḥ — lo contrario de esto (una exclamación de dolor).

Traducción

Al ver lo que había hecho Vīrabhadra, en el bando del Señor Śiva estaban complacidos y daban gritos de alegría; todos los bhūtas, fantasmas y demonios que habían venido hicieron un sonido estruendoso. En el otro bando, los brāhmaṇas encargados del sacrificio rompieron en exclamaciones de dolor por la muerte de Dakṣa.