Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 4.16.13

Texto

nādaṇḍyaṁ daṇḍayaty eṣa
sutam ātma-dviṣām api
daṇḍayaty ātmajam api
daṇḍyaṁ dharma-pathe sthitaḥ

Palabra por palabra

na — no; adaṇḍyam — que no merece castigo; daṇḍayati — castiga; eṣaḥ — este rey; sutam — al hijo; ātma-dviṣām — de sus enemigos; api — incluso; daṇḍayati — castiga; ātma-jam — a su propio hijo; api — incluso; daṇḍyam — que merece castigo; dharma-pathe — en el sendero de la piedad; sthitaḥ — estando situado.

Traducción

Este rey seguirá siempre el sendero de la piedad; por esa razón siempre será imparcial, tanto con su hijo como con el hijo de su enemigo. Si el hijo de su enemigo no merece castigo, no lo castigará, pero si su propio hijo lo merece, no dudará en castigarlo.

Significado

Estas son las características de un gobernante imparcial. El gobernante tiene el deber de castigar al culpable y proteger al inocente. El rey Pṛthu era tan imparcial que no dudaba en castigar a su propio hijo si lo merecía. Por otra parte, si el hijo de su enemigo era inocente, no tramaba nada contra él para castigarlo.