Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 3.8.13

Texto

tasyārtha-sūkṣmābhiniviṣṭa-dṛṣṭer
antar-gato ’rtho rajasā tanīyān
guṇena kālānugatena viddhaḥ
sūṣyaṁs tadābhidyata nābhi-deśāt

Palabra por palabra

tasya — Su; artha — tema; sūkṣma — sutil; abhiniviṣṭa-dṛṣṭeḥ — de aquel cuya atención estaba fija; antaḥ-gataḥ — interno; arthaḥ — propósito; rajasā — por la modalidad de la pasión de la naturaleza material; tanīyān — muy sutil; guṇena — por las cualidades; kāla-anugatena — en el debido transcurso del tiempo; viddhaḥ — agitado; sūṣyan — generando; tadā — entonces; abhidyata — brotó; nābhi-deśāt — del abdomen.

Traducción

La modalidad material de la pasión agitó el tema sutil de la creación, en el cual el Señor tenía fija Su atención, y, de esa manera, la forma sutil de la creación brotó de Su abdomen.