Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 2.7.41

Texto

nāntaṁ vidāmy aham amī munayo ’gra-jās te
māyā-balasya puruṣasya kuto ’varā ye
gāyan guṇān daśa-śatānana ādi-devaḥ
śeṣo ’dhunāpi samavasyati nāsya pāram

Palabra por palabra

na — nunca; antam — final; vidāmi — yo sé; aham — yo; ami — y todos esos; munayaḥ — grandes sabios; agra-jāḥ — nacidos antes que tú; te — tú; māyā-balasya — del omnipotente; puruṣasya — de la Personalidad de Dios; kutaḥ — ni qué hablar de otros; avarāḥ — nacidos después de nosotros; ye — esos; gāyan — por cantar; guṇān — las cualidades; daśa-śata-ānanaḥ — aquel que tiene mil caras; ādi-devaḥ — la primera encarnación del Señor; śeṣaḥ — conocida como Śeṣa; adhunā — hasta ahora; api — ni siquiera; samavasyati — puede alcanzar; na — no; asya — de Él; pāram — límite.

Traducción

Ni yo ni todos los sabios nacidos antes que tú conocemos por completo a la omnipotente Personalidad de Dios. Por consiguiente, ¿qué pueden conocer acerca de Él otras personas que nacen después de nosotros? Ni siquiera la primera encarnación del Señor, es decir, Śeṣa, ha sido capaz de alcanzar el límite de ese conocimiento, si bien Él está describiendo las cualidades del Señor con mil caras.

Significado

La omnipotente Personalidad de Dios tiene principalmente tres manifestaciones potenciales, a saber, las potencias interna, externa y marginal, con ilimitadas expansiones de esas tres energías. Por ello, las expansiones potenciales nunca pueden ser calculadas por nadie, debido a que ni siquiera la propia Personalidad de Dios en la encarnación de Śeṣa, puede calcular las potencias, si bien ha estado describiéndolas continuamente con Sus mil caras.