Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 10.9.8

Texto

ulūkhalāṅghrer upari vyavasthitaṁ
markāya kāmaṁ dadataṁ śici sthitam
haiyaṅgavaṁ caurya-viśaṅkitekṣaṇaṁ
nirīkṣya paścāt sutam āgamac chanaiḥ

Palabra por palabra

ulūkhala-aṅghreḥ — del mortero en que se molían las especias, que se guardaba boca abajo; upari — en la parte de arriba; vyavasthitam — Kṛṣṇa estaba sentado; markāya — a un mono; kāmam — cuanto Le placía; dadatam — dar partes; śici sthitam — que estaba en la vasija de mantequilla colgada del techo; haiyaṅgavam — mantequilla y otros productos lácteos; caurya-viśaṅkita — como había robado, miraban llenos de ansiedad en todas direcciones; īkṣaṇam — cuyos ojos; nirīkṣya — por ver esas actividades; paścāt — por detrás; sutam — a su hijo; āgamat — ella llegó; śanaiḥ — muy despacio, con sigilo.

Traducción

Kṛṣṇa, en ese momento, estaba sentado sobre un mortero de madera vuelto del revés. Sobre el mortero de moler especias, Kṛṣṇa repartía yogur, mantequilla y otros productos lácteos entre los monos a Su entera satisfacción. Como había robado, no dejaba de mirar a Su alrededor lleno de ansiedad, sospechando que Su madre podría castigarle. Madre Yaśodā, al verle, se Le acercó por detrás con gran sigilo.

Significado

Madre Yaśodā pudo hallar a Kṛṣṇa siguiendo el rastro que dejaban Sus pies manchados de mantequilla. Al ver que Kṛṣṇa estaba robando mantequilla, no pudo menos que sonreír. Además, unos cuervos que habían entrado en la habitación salieron de allí espantados. De ese modo, madre Yaśodā encontró a Kṛṣṇa robando mantequilla y mirando en todas direcciones lleno de ansiedad.