Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 1.11.30

Texto

athāviśat sva-bhavanaṁ
sarva-kāmam anuttamam
prāsādā yatra patnīnāṁ
sahasrāṇi ca ṣoḍaśa

Palabra por palabra

atha — después; aviśat — entró; sva-bhavanam — palacios personales; sarva — todos; kāmam — deseos; anuttamam — perfecto en grado sumo; prāsādāḥ — palacios; yatra — donde; patnīnām — de las esposas cuyo número ascendía a; sahasrāṇi — miles; ca — más de; ṣoḍaśa — dieciséis.

Traducción

Después, el Señor entró en Sus palacios, que eran perfectos en grado sumo. Sus esposas vivían en ellos, y el número de ellas ascendía a más de dieciséis mil.

Significado

El Señor Kṛṣṇa tenía 16 108 esposas, y para todas y cada una de ellas había un palacio totalmente equipado, con los recintos y jardines necesarios. En el Décimo Canto se da una descripción completa de esos palacios. Todos estaban hechos del mejor mármol e iluminados por joyas, y decorados con cortinas y alfombras de terciopelo y seda, hermosamente adornadas y bordadas con encaje de oro. La Personalidad de Dios significa «Aquel que tiene a plenitud todo el poder, toda la energía, todas las opulencias, todas las bellezas, todo el conocimiento y toda la renunciación». Por consiguiente, en los palacios del Señor no faltaba nada para satisfacer todos Sus deseos. El Señor es ilimitado y, en consecuencia, Sus deseos también son ilimitados, y la provisión también es ilimitada. Como todo es ilimitado, aquí se describe todo de modo conciso como sarva-kāmam, o lleno de todos los accesorios deseables.