Skip to main content

CC Madhya-līlā 24.177

Texto

ete ’linas tava yaśo ’khila-loka-tīrthaṁ
gāyanta ādi-puruṣānupathaṁ bhajante
prāyo amī muni-gaṇā bhavadīya-mukhyā
gūḍhaṁ vane ’pi na jahaty anaghātma-daivam

Palabra por palabra

ete — todas esas; alinaḥ — abejas; tava — Tuya; yaśaḥ — reputación; akhila — todos; loka-tīrtham — auspiciosa para los planetas; gāyante — cantan; ādi-puruṣa — ¡oh, persona original!; anupatham — por el camino; bhajante — están ocupadas en servicio amoroso trascendental; prāyaḥ — casi; amī — estas; muni-gaṇāḥ — grandes personas santas; bhavadīya — en relación contigo; mukhyāḥ — devotos muy avanzados; gūḍham — desconocidos; vane — en el bosque; api — aunque; na — no; jahati — abandonan; anagha — ¡oh, personalidad de bondad trascendental!; ātma-daivam — su Deidad adorable.

Traducción

«“¡Oh, personificación de la buena fortuna!, ¡oh, Personalidad de Dios original!, todas estas abejas cantan acerca de Tu fama trascendental, que purificará el universo entero. En verdad, siguen Tus pasos por el bosque y Te adoran. En realidad, todas ellas son personas santas, pero ahora han tomado forma de abejas. Aunque Tú actúas como un ser humano, no pudieron olvidar que eres su Deidad adorable.”

Significado

Esta cita pertenece al Śrīmad-Bhāgavatam (10.15.6). Mientras Kṛṣṇa y Balarāma, que estaban en el umbral de la niñez, se adentraban en el bosque de Vṛndāvana, Kṛṣṇa comenzó a ofrecer oraciones para complacer a Balarāma.