Skip to main content

CC Madhya-līlā 19.199-200

Texto

sakheti matvā prasabhaṁ yad uktaṁ
he kṛṣṇa he yādava he sakheti
ajānatā mahimānaṁ tavedaṁ
mayā pramādāt praṇayena vāpi
yac cāvahāsārtham asat-kṛto ’si
vihāra-śayyāsana-bhojaneṣu
eko ’tha vāpy acyuta tat-samakṣaṁ
tat kṣāmaye tvām aham aprameyam

Palabra por palabra

sakhā — amigo; iti — así pues; matvā — pensando; prasabham — por la fuerza; yat — lo que; uktam — fue dicho; he kṛṣṇa — ¡oh, Kṛṣṇa!; he yādava — ¡oh, descendiente de Yadu!; he sakhā — ¡oh, mi querido amigo!; iti — así pues; ajānatā — sin saber; mahimānam — grandeza; tava — Tuya; idam — esto; mayā — por mí; pramādāt — por ignorancia; praṇayena — por afecto; — o; api — ciertamente; yat — todo lo que; ca — y; avahāsa-artham — por hacer una broma; asat-kṛtaḥ — insultado; asi — Tú eres; vihāra — mientras disfrutábamos; śayyā-āsana — sentados o acostados en la cama; bhojaneṣu — mientras comíamos juntos; ekaḥ — solo; atha — o; api — ciertamente; acyuta — ¡oh, mi querido Kṛṣṇa!; tat-samakṣam — en presencia de otros; tat — todos ésos; kṣāmaye — pido perdón; tvām — a Ti; aham — yo; aprameyam — que eres ilimitado.

Traducción

«“Considerándote mi amigo y sin conocer Tus glorias, Te he llamado irreflexivamente ‘¡Oh, Kṛṣṇa!’, ‘¡Oh, Yādava!’, ‘¡Oh, amigo mío!’. Por favor, perdona todo lo que haya hecho por locura o por amor. Te he faltado al respeto muchas veces bromeando mientras descansábamos, acostándome en la misma cama, sentándome o comiendo contigo, a veces a solas y a veces frente a muchos amigos. ¡Oh Tú, el infalible!, por favor, perdóname por todas esas ofensas.”

Significado

Esta cita pertenece a la Bhagavad-gītā (11.41-42). En este verso, Arjuna se dirige a Kṛṣṇa, que está manifestando Su forma universal en el campo de batalla de Kurukṣetra.