Skip to main content

ŚB 10.67.9-10

Devanagari

तत्रापश्यद् यदुपतिं रामं पुष्करमालिनम् ।
सुदर्शनीयसर्वाङ्गं ललनायूथमध्यगम् ॥ ९ ॥
गायन्तं वारुणीं पीत्वा मदविह्वललोचनम् ।
विभ्राजमानं वपुषा प्रभिन्नमिव वारणम् ॥ १० ॥

Text

tatrāpaśyad yadu-patiṁ
rāmaṁ puṣkara-mālinam
sudarśanīya-sarvāṅgaṁ
lalanā-yūtha-madhya-gam
gāyantaṁ vāruṇīṁ pītvā
mada-vihvala-locanam
vibhrājamānaṁ vapuṣā
prabhinnam iva vāraṇam

Synonyms

tatra — there; apaśyat — he saw; yadu-patim — the Lord of the Yadus; rāmam — Balarāma; puṣkara — of lotus flowers; mālinam — wearing a garland; su-darśanīya — most attractive; sarva — all; aṅgam — whose limbs; lalanā — of women; yūtha — of a bevy; madhya-gam — in the midst; gāyantam — singing; vāruṇīm — the vāruṇī liquor; pītvā — drinking; mada — with intoxication; vihvala — unsteady; locanam — whose eyes; vibhrājamānam — brilliantly glowing; vapuṣā — with His body; prabhinnam — in rut; iva — as; vāraṇam — an elephant.

Translation

There he saw Śrī Balarāma, the Lord of the Yadus, adorned with a garland of lotuses and appearing most attractive in every limb. He was singing amidst a crowd of young women, and since He had drunk vāruṇī liquor, His eyes rolled as if He were intoxicated. His body shone brilliantly as He behaved like an elephant in rut.