Skip to main content

CC Antya 19.76

Text

svakīyasya prāṇārbuda-sadṛśa-goṣṭhasya virahāt
pralāpān unmādāt satatam ati kurvan vikala-dhīḥ
dadhad bhittau śaśvad vadana-vidhu-gharṣeṇa rudhiraṁ
kṣatotthaṁ gaurāṅgo hṛdaya udayan māṁ madayati

Synonyms

svakīyasya — His own; prāṇa-arbuda — uncountable breaths of life; sadṛśa — like; goṣṭhasya — of Vṛndāvana; virahāt — because of separation; pralāpān — crazy talks; unmādāt — because of madness; satatam — always; ati — very much; kurvan — doing; vikala-dhīḥ — whose intelligence was disturbed; dadhat — oozing forth; bhittau — on the walls; śaśvat — always; vadana-vidhu — of His moonlike face; gharṣeṇa — by rubbing; rudhiram — blood; kṣata-uttham — coming forth from injuries; gaurāṅgaḥ — Lord Śrī Caitanya Mahāprabhu; hṛdaye — in my heart; udayan — rising; mām — me; madayati — maddens.

Translation

“Because of separation from His many friends in Vṛndāvana, who were like His own life, Śrī Caitanya Mahāprabhu spoke like a madman. His intelligence was transformed. Day and night He rubbed His moonlike face against the walls, and blood flowed from the injuries. May that Śrī Caitanya Mahāprabhu rise in my heart and make me mad with love.”